استرپتاویدین

استرپتاویدین یک پروتئین تترامری است که توسط استرپتومایسس آویدینی ترشح می شود و محکم به بیوتین متصل می شود. استرپتاویدین به طور گسترده ای در زیست شناسی مولکولی به دلیل میل ترکیبی بالا برای ویتامین بیوتین استفاده می شود. ثابت تفکیک (Kd) کمپلکس بیوتین-استرپتاویدین حدود ۱۰-۱۵ mol/L است. میل ترکیبی قوی بیوتین و مولکول های بیوتینیله، استرپتاویدین را به یکی از مهم ترین اجزای کیت های تشخیصی و آزمایشگاهی تبدیل کرده است. سیستم استرپتاویدین/بیوتین دارای یکی از بزرگترین انرژی های آزاد اتصالی است که برای اتصال غیرکووالانسی یک پروتئین و لیگاند کوچک در محلول آبی مشاهده شده است (K_assoc = 10**14). کمپلکس استرپتاویدین – بوتین همچنین در طیف وسیعی از دما و pH بسیار پایدار هستند.

شرح:
Streptovidin Streptomyces Avidinii Recombinant
تولید شده در E.Coli.
وزن مولکولی هر تترامر تقریباً ۵۲ کیلو دالتون است.
سوش تولید کننده:
اشریشیا کلی.
ظاهر فیزیکی:
پودر لیوفیلیزه سفید فیلتر شده استریل (خشک شده در انجماد).
فرمولاسیون:
لیوفیلیز شده در ۱۰ میلی مولار بافر فسفات پتاسیم pH 6.5.
انحلال پذیری:
توصیه می شود استرپتاویدین لیوفیلیزه شده را در آب مقطر استریل که غلظت ان کمتر از ۰.۵ میلی گرم در میلی لیتر نباشد، حل کنید، که سپس می توان از آن رقت های دیگر هم درست کرد.

پایداری:
استرپتاویدین در دمای محیط حمل می شود و پس از ورود به انبار در دمای -۲۰ درجه سانتی گراد نگهداری می شود.
خلوص:
بیشتر از ۹۵.۰٪ که توسط SDS-PAGE و HPLC تعیین شده است.
فعالیت ویژه:
۱۷U/mg
(یک واحد به ۱ میکروگرم D-بیوتین متصل می شود).